شعر فارسی و مازندرانی(تبری)

خَجّه (خدیجه) هَنتا بی تِه مه چش راه دَره خَجّه مه دل هنتا ته همراه دره خجه ته که گاتی اِنی فردا صِواحی نِماشون ِ ، مِه تِک آه دَره خجه # نظرنژاد_کدخدا برگردان به پارسی: هنوز دلم بدون تو چشم به راه است دل من هنوز با تو و همراه توست تو که قول دادی فردا صبح برمیگردی غروب شده و بر لبم حسرت نیامدن توست شعر : نظرنژاد_کدخدا شعر فارسی و مازندرانی(تبری)...

خَجّه مسلمانون مه دل خجه رِ خوانه همون سرخ گل چَرده رِ خوانه گَهتِ لَوه دِلِه آش ر چِشِنه مه تِک آش بخورده لوُچه ر خوانه # نظرنژاد_کدخدا برگردان به پارسی: آی مردم من دلم خدیجه را خواهان است همون که چون جوانه گل سرخ را می ماند در دیگ بزرگ آشِ پخته شده را می چشد دهان من همان لب هایی که آش خورده را می خواهد @nazaezhad_kadkhoda2 شعر فارسی و مازندرانی(تبری)...

خجه همه دوُننه که خَجّه مِنه هَسته می خسته دل ونه دل جه دَوِسته هر چی نا باوره من نَوومبه خسته روزی یکبار بَوینم وره وَسته شعر: نظرنژاد-کدخدا برگردان به پارسی: همه میدانند که برای من است دل خسته ام به دل او وابسته است هر چه جواب منفی بدهد خسته نمی شوم روزی یکبار هم ببینمش برایم کافی است برگردان به پارسی :کدخدا شعر فارسی و مازندرانی(تبری)...